Splügenpass0000.0011

 

Literatuur:

 

- Automobilführer Schweiz und Grenzgebiete. Bern (Hallwag), 1978 [492 blz. ISBN -]. Hierin "Splügen": blz. 91-92 (Hoogte: 2113, sterkste steiging: 9%. Eén van de drie 'Römerpässe', naast de Grosser Sankt Bernhard en de Julier. Staat vermeld in het Itinerarium van Antonin, 4e eeuw. De weg voert uit het noorden van Thusis, via de Via Mala naar Splügen en dan over de pas via Campodolcino naar Chiavenna).

- Riedi, Thomas, Via Mala. Texte und Bilder zur Natur und Gewchichte der grössten Schlucht im Kanton Graubünden. Chur (Verlag Buch- und Offsetdruck Bischofberger), 1992. [151 blz. ISNB 3.905174.07.3]. Hierin o.a. "Der Viamalabrief vom 25. April 1473": blz. 68-71 (In 1358 lukte het de bisschop van Chur, Peter von Böhmen van keizer Karel IV (waarvan hij de kanselier was) gedaan te krijgen dat alle rijkssteden voortaan alleen nog maar gebruik mochten maken van de bisschoppelijke rijksstraat: Chur - Tiefenkastel - Septimer. De bisschop mocht andere wegen afsluiten. "Das Ziel dieser Massnahmenn war klar. Sie sollten einen künftigen Ausbau der Splügen- oder Bernhardinroute verunmöglischen". In 1387 werd de pasweg over de Septimer geopend, gebouwd door Jakob von Castelmur. Deze bestrate weg was 2,50 breed, met een maximale steiging van 20%, en voerde van Casaccia naar Bivio. In een rechtszaak in 1467 werd de stad Chur gedwongen voortaan te voorkomen dat kooplieden een andere route namen. De 'Viamalabrief' uit 1473 betreft de toen voltooide verbetering van de weg door de Via Mala).

- Ferrari-Bravo, Anna (editor) & Barbara Aleotti (redazione e realizzazione), Le stade dell'Italia romana. La rete comunicazioni di terra. Dalle vie consolari agli itinerari dell'impero, deel in de serie 'Guide cultura'. Milano (Touring Club Italiano), 2004 [256 blz. ISBN 88.365.3295.0]. Hierin "Via da Milano alla Rezia per i valichi delle Alpi centrali ('via Regina')": blz. 186-189 (hierin de 'il passo dello Spluga (Cuneus Aurus)', 'il passo del Septimer', 'il passo Maloja', 'Julierpass').